بررسی شاخص های سرزندگی پیاده راه ها و خیابان های پیاده محور، در مقایسه پیاده راه استقلال، استانبول ترکیه و خیابان پیاده محور سی تیر، تهران ایران

نوع مقاله : علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای شهرسازی،گروه شهرسازی و معماری، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاداسلامی، تهران

2 کارشناس ارشد،معماری، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین،دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران

چکیده

در سالهای اخیر تسلط سواره بر پیاده که نوعی از تسلط کمیت بر کیفیت می­باشد، در فضاهای شهری به­نوعی به فرهنگ غالب شهرها تبدیل شده­است. کاهش تعاملات اجتماعی، ترافیک سنگین، آلودگی­های محیط­زیستی و تخریب بافت­ها و بناهای ارزشمند کهن شهرها از معضلات شهرهای امروزی می­باشند که بخشی از دلایل آن به خودرو­محوری و کاهش حرکت پیاده در شهرها برمی­گردد. جنبش پیاده­محوری، تقویت حرکت پیاده در فضاهای شهری و ایجاد پیاده­راه­ها، روش­هایی برای کاهش اثرات معضلات ذکر­شده و بازگرداندن جایگاه حرکت پیاده به فضاهای شهری می­باشند. پیاده­راه­ها به عنوان معابری با نقش اجتماعی بالا و محدودسازی حرکت سواره، در واقع راهی برای بازپس­گیری معابر عمومی به ویژه فضاهای شهری ارزشمند که دارای جاذبه­های فرهنگی، تاریخی، تجاری و تفریحی برای عابرین پیاده هستند، از وسایل نقلیه و پس­دادن آن به انسان به منظور حرکت، تعاملات اجتماعی و فعالیت­های تفریحی، گردشگری و تجاری است. یکی از مهم­ترین شاخصه­های پیاده­راه­ها و خیابان­های پیاده­محور، میزان سرزندگی آنها می­باشد که می­تواند نقش اساسی در میزان حضور و رضایت شهروندان جهت افزایش تعاملات اجتماعی و نزدیک شدن به اهداف پیاده­محوری داشته باشد. این پژوهش به بررسی شاخصه­های سرزندگی محورهای پیاده پرداخته و هدف این پژوهش رسیدن به معیارهای مشترک برای ایجاد سرزندگی در پیاده­راه­ها و خیابان­های پیاده­محور می­باشد. همچنین با مقایسه و بررسی دو پیاده­راه، استقلال استانبول و خیابان سی تیر تهران از طریق تکنیک تجزیه و تحلیل SWOT به تدوین معیارهایی برای ایجاد سرزندگی در پیاده­راه­ها می­پردازد و  معیارهایی را برای ایجاد سرزندگی در پیاده­راه­ها و خیابان­های پیاده­محور پیشنهاد می­نماید.

تازه های تحقیق

ایجاد سرزندگی یکی از مهم­ترین اهداف احداث پیاده­راه­ها در شهرهای امروزی می­باشد. در این پژوهش سعی شد تا با بیان مفهوم سرزندگی و همچنین مفاهیم پیاده­راه و خیابان پیاده محور و بررسی نظریه اندیشمندان در این رابطه (جداول 1 الی 4) و مطابقت آن با سرزندگی در پیاده­راه­ها و خیابان­های پیاده­محور، شاخصه­های اصلی موثر در سرزندگی و در پی آن ابعاد حس مکان و احساس تعلق خاطر در شهروندان و تقویت خاطره­انگیزی در گردشگران بررسی شود. همچنین عوامل موثر در سرزندگی پیاده­راه­ها در 4 گروه عوامل معنایی و هویتی، عوامل فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، عوامل کالبدی و عملکردی و عوامل محیط­زیستی دسته­بندی شدند، که طیف گسترده­ای از عوامل موثر در سرزندگی پیاده­راه­ها از کالبد تا معنا را دربرمی­گیرند (جدول شماره 7)، که این جدول در واقع پاسخ به سوال اصلی این پژوهش می­باشد. باید به این نکته توجه داشت که مفهوم سرزندگی و عوامل سرزندگی در پیاده­راه­ها و خیابان­های پیاده­محور و جداره­های خیابان­های شهری در واقع یک مفهوم دوگانه یا چندگانه بر محور کالبدی- معنایی می­باشد. همچنین برای درک بهتر از این مفهوم دو نمونه موردی پیاده­راه استقلال و خیابان پیاده­محور سی تیر مورد بررسی قرار گرفتند و شاخص­های به­دست­آمده در سرزندگی پیاده­راه­ها در این دو محور با یکدیگر مقایسه شدند و سپس با استفاده از تکنیک SWOT نقاط ضعف، قدرت، فرصت و تهدید این دو محور پیاده مورد ارزیابی قرار گرفت (جداول 8 الی 13) و راه­های بهبود سرزندگی در آینده در این دو پیاده­راه به صورت زیر بیان می­شود: با توجه به بررسی­های صورت­گرفته در پیاده­راه استقلال، تقویت کاربری­های ارزشمند معاصر و بناهای شاخص به­همراه مناسب­سازی مبلمان شهری و مناسب­سازی این محور برای معلولان و کودکان و امکان حرکت دوچرخه به­منظور تقویت این محور پیشنهاد می­گردد. از سوی دیگر استفاده از اختلاط کاربری­ها در سراسر خیابان و برقراری توازن کاربری­ها، مبلمان شهری مناسب، کنترل حرکت سواره با تقاطع­ها در خیابان پیاده­محور، حرکت به سمت فعالیت 24 ساعته و همچنین بهره­گیری از هنرهای خیابانی مانند تئاتر و موسیقی خیابانی و تقویت بناهای ارزشمند تاریخی و معاصر در جهت افزایش سرزندگی در محور سی تیر توصیه می­گردد که در نهایت به افزایش احساس تعلق خاطر شهروندان و خاطره­انگیزی منجر خواهد­شد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

INVESTIGATING AND ASSESSING THE VITALITY INDICATORS OF PEDESTRIAN PATHWAYS AND PEDESTRIAN ORIENTED STREETS, IN COMPARISON OF ISTIKLAL PEDESTRIAN PATHWAY, ISTANBUL, TURKEY AND 30 TIR PEDESTRIAN ORIENTED STREET, TEHRAN, IRAN

نویسندگان [English]

  • Behnam Pezeshki 1
  • Maryam Alidjani 2
1 PhD candidate in Urban Planning, Department of Urban Planning and Architecture, North Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran
2 M.Sc., Architecture, Department of Architecture, Faculty of Architecture and Urban Planning, Qazvin Branch, Islamic Azad University, Qazvin, Iran
چکیده [English]

In recent years, the dominance of riders on pedestrians, which is a kind of dominance of quantity over quality in urban space, has reached its peak as a dominant culture in cities. Reducing social interactions, heavy traffic, environmental pollutions such as air pollution, physical and mental health problems for citizens, and also the destruction of valuable tissues and buildings of ancient cities are some of the issues of today's cities which, part of that returns to the consequences of the car-centric and reducing pedestrian traffic in cities. Pedestrian movement, strengthening the pedestrian moves in urban spaces and creating pathways are among the methods to reduce the effects of the mentioned issues and restoring the position of pedestrian moves to urban spaces. Pathways as passages with high social role and restricting riders moves is actually a way to reclaim public passages, especially the valuable urban spaces that have cultural, historical, commercial, and recreational attractions for pedestrians, from vehicles, and giving it back to human beings for the purpose of move, social interactions and recreational, tourism and commercial activities One of the most important characteristics of pedestrian pathways and pedestrian-oriented streets is their vitality, which can play an essential role in the level of presence and satisfaction of citizens in order to increase social interactions and approach pedestrian-oriented targets. In this study, we have tried to express the characteristics of vitality in urban spaces. The purpose of this study is to achieve common criteria for creating vitality on pedestrian pathways and pedestrian oriented streets. And by comparing and examining the Istiklal pedestrian pathway in Istanbul and 30 Tir pedestrian oriented Street in Tehran through SWOT technique, it develops criteria for creating vitality in pedestrian pathways and proposes these criteria for creating vitality in pedestrian pathways and pedestrian oriented streets.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Pedestrian pathway
  • vitality
  • 30 Tir street
  • Istiklal pedestrian pathway
  • SWOT technique

چکیده مبسوط

 مقدمه

حرکت پیاده طبیعی­ترین، قدیمی­ترین و ضروری­ترین شکل جابه­جایی انسان در محیط است و پیاده­روی هنوز مهمترین امکان برای مشاهده و احساس شور زندگی و کشف ارزشهای محیط است (Pakzad,1383). از سوی دیگر تعاملات اجتماعی یکی دیگر از ضروری­ترین نیازهای انسان برای رشد روحی و جسمی می­باشد. بستر حرکت پیاده و تعاملات اجتماعی فضاهای شهری می­باشند. از نظر راب کریر، فضاهای شهری به فضاهایی گفته­می­شود که دارای سه ویژگی، نظم هندسی، محصوریت و تعاملات اجتماعی باشند(Carier,1991). درواقع تعاملات اجتماعی یکی از مهم­ترین عوامل سرزندگی فضای شهری است. کاهش میزان سرزندگی در فضاهای شهری از جمله مشکلاتی است که می­تواند به کاهش حس تعلق در شهر منجر گردد. البته سرزندگی صرفا به مسائل کالبدی مربوط نمی­شود و طیف گسترده­ای از عوامل کمی و کیفی مانند تنوع کاربری­ها، مسائل هویتی و معنایی و مسائل اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی را دربرمی­گیرد. خیابان­های پیاده­محور و پیاده­راه­ها به­عنوان مراکزی که برای تعاملات اجتماعی حداکثر در حرکت پیاده و همچنین مکث و فعالیت­های متنوع در فضای شهری طراحی می­شوند، نیاز بسیار زیادی به سرزندگی دارند. بررسی شاخصه­های سرزندگی در پیاده­راه­ها و همچنین بررسی و مقایسه سرزندگی در پیاده­راه استقلال استانبول ترکیه و خیابان پیاده محور سی تیر تهران و تعیین نقاط ضعف و قوت هر یک از این محورهای پیاده می­تواند کمک شایانی در جهت ارائه راهکارها و پیشنهادات در ابعاد مختلف به­منظور افزایش رضایت برای گردشگران و افزایش مطلوبیت و حس تعلق برای ساکنین شهرها منجر گردد.

مواد و روش­ها

این پژوهش از نوع کاربردی بوده که به روش توصیفی و تحلیلی انجام گرفته­است. برای جمع­آوری اطلاعات از مطالعه میدانی مکان­های مورد­نظر و همچنین از بررسی­های اسنادی و کتابخانه­ای، مدارک و نقشه­ها استفاده شده­است و سرانجام با توجه به اطلاعات به­دست­آمده به بررسی نقاط ضعف و قوت، فرصت­ها و تهدیدها در پیاده­راه استقلال استانبول و خیابان سی تیر تهران پرداخته­شده­است و سپس برای تجزیه و تحلیل یافته­ها و ارائه راهکار از مدل SWOT استفاده شده و راهکارهای موثر در افزایش سرزندگی ارائه گردیده­است.

یافته ها و بحث

عوامل متعددی شامل مجموعه عوامل کیفی و کمی در میزان سرزندگی محورهای پیاده موثر می­باشند. از جمله عوامل کالبدی و عملکردی، عوامل اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی، عوامل محیط­زیستی و عوامل هویتی و معنایی. در این دسته بندی عوامل کالبدی و عملکردی بیشتر ناظر بر چگونگی کاربری­ها و همچنین کیفیت دسترسی­ها و مجموعه­ای از ضوابط عملکردی، طراحی شهری و شهرسازی می باشد. از طرفی دیگر بخش مهمی از عوامل سرزندگی محورهای پیاده به مسائل اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی مربوط می شوند، اما عوامل معنایی و هویتی بیشتر بر شاخصه­های کیفی موثر در سرزندگی تاکید دارند. همچنین مجموعه­ای از شاخصه­ها از عوامل اقلیمی که در معماری سنتی کهن شهرها وجود داشته­است تا دیدگاه­های نوین در مورد توسعه پایدار و شهر پایدار در قالب عوامل محیط زیستی موثر در سرزندگی محورهای پیاده تقسیم­بندی شده­اند (Writers,1399). محور استقلال در گذشته به سرعت زیاد اتومبیل­ها و عدم آسایش عابرین پیاده شهرت داشته­است که در سال­های اخیر به یک تفرجگاه پیاده و ایمن تبدیل گشته­است. از مهم­ترین عوامل سرزندگی این پیاده­راه می­توان به استفاده از هویت تاریخی، تفکیک مناسب سواره و پیاده، استفاده از تراموا در مسیر، اختلاط کاربری­ها، هماهنگی ارتفاعی جداره­ها، هماهنگی کلی نماهای اطراف و بهره­گیری از نورپردازی و ایجاد حس تداوم و پیوستگی اشاره­کرد (Ranjbar,1389). در رابطه با خیابان سی تیر، عمده سرزندگی آن در رابطه با هویت تاریخی و همچنین بناهای شاخص مانند موزه ملی ایران، ساختمان قدیمی کتابخانه ملی ایران و چندین بنای مذهبی و فرهنگی می­باشد. البته ایجاد بسترهایی مانند سنگفرش و کافه رستوران­های متحرک خیابانی از جمله عوامل موثر در حیات شبانه این خیابان می­باشند و عواملی چون درشت­دانه بودن کاربری­ها، عدم اختلاط مناسب کاربری­ها، فقدان کاربری­های شبانه مناسب، عدم پیوستگی در جداره­ها به­ویژه در کاربری­ها، فقدان نورپردازی، عدم تفکیک مناسب سواره و پیاده از مهم­ترین دلایل کاهش میزان سرزندگی خیابان سی تیر علیرغم وجود عناصر تاریخی و بناهای شاخص ملی در این خیابان در مقایسه با پیاده­راه استقلال می­باشند (Writers,1399).

  1. بنتلی و همکاران (1382). محیط­های پاسخده.  ترجمه: مصطفی بهزادفر. تهران: انتشارات دانشگاه علم و صنعت ایران
  1. پاکزاد، جهانشاه (1391). راهنمای طراحی فضاهای شهری در ایران. تهران: وزارت مسکن و شهرسازی
  2. پاکزاد، جهانشاه (1386). مبانی نظری و فرآیند طراحی شهری. تهران: انتشارات شهیدی
  3. پامیر، سای (1389). آفرینش مرکز شهری سرزنده. ترجمه مصطفی بهزاد فر و امیر شکیبا منش. تهران: دانشگاه علم و صنعت ایران
  4. پایگاه جامع تاریخ معاصر ایران. موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی
  5. تیبالدز، فرانسیس (1385). شهرسازی شهروندگرا، ارتقای عرصه­های همگانی و محیط شهری. ترجمه محمد احمدی نژاد. اصفهان: نشر خاک
  6. جیکوبز،جین (1386).  مرگ و زندگی در شهرهای بزرگ آمریکایی. ترجمه حمیدرضا پارسی و آرزو افلاطونی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران
  7. حبیبی، محسن (1380). مسیر پیاده گردشگری.  نشریه هنرهای زیبا. شماره 9. صفحات 43- 51
  8. رنجبر، احسان و رییس اسماعیلی، فاطمه (1389). سنجش کیفیت پیاده­راه­های شهری در ایران؛ نمونه موردی پیاده­راه صف(سپهسالار) تهران. نشریه هنرهای زیبا. شماره 42. صفحات 83 تا 93
  9. سعیدی رضوانی،نوید و امیراحمدی، اکرم و فتاحی، مهکامه (1394). شهر دوستدار کودک. تهران: نشر شهر
  10. عباس­زاده، شهاب و تمری سودا (1391). بررسی و تحلیل مولفه های تاثیر گذار بر کیفیات فضایی پیاده­راه­ها به­منظور افزایش سطح تعاملات اجتماعی؛ مطالعه موردی: محورهای تربیت و ولیعصر تبریز. فصلنامه مطالعات شهری. صفحات 1 تا 10
  11. فرخی، مریم (1389). نقش محورهای پیاده در توسعه پایدار شهرها. مجموعه مقالات منتخب اولین همایش توسعه شهری پایدار در ایران
  12. کاشانی جو، خشایار (1394).  پیاده­راه­ها؛ از مبانی طراحی تا ویژگی­های کارکردی. تهران: نشر آذرخش
  13. کالن، گوردن (1394). گزیده منظر شهری.  ترجمه منوچهر طبیبیان.  تهران: انتشارات دانشگاه تهران
  14. کانونی، رضا و رضویان، محمدرضا (1395). برنامه­ریزی راهبردی در راستای بهبود کیفیات فضایی منظر پیاده­راه­ها در شهر تهران ( مطالعه موردی: پیاده­راه 17 شهریور). فصلنامه پژوهش­های منظر شهر. سال سوم. شماره 5. صفحات 67 تا 79
  15. کرمونا، متیو (2007). خوانش مفاهیم شهری. ترجمه کامران ذکاوت  تهران: نشر آذرخش
  16. کلیف، ماتین (1386). ابعاد سبز طراحی شهری. ترجمه کاوه مهربانی. انتشارات پردازش و برنامه­ریزی شهری
  17. گل، یان (1392).  شهر انسانی.  ترجمه علی غفاری و لیلا غفاری. تهران:  انتشارات علم معمار
  18. لینچ، کوین  (1381).  تئوری شکل شهر. ترجمه سید حسین بحرینی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران
  19. مرتاض مهربانی، الناز و منصوری، سید امیر و جوادی، شهره (1396). رویکرد منظر در ایجاد سرزندگی خیابان ولیعصر با تاکید بر حس مکان. مجله باغ نظر. شماره 55. صفحات 5-15
  20. مهندسین مشاور زاد بوم (1373). مطالعات جامع ساماندهی پیاده­راه­های شهر تهران سازمان زیباسازی شهر تهران
  21. مامفورد، لوییس (1380). فرهنگ شهرها. ترجمه عارف اقوامی مقدم. تهران: مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری
  22. Caramona, M, Tiesdell, Healtht. And Oke Taner (2003) .” Public Places Urban Space Architectural Press UK”.
  23. Krier, Rob (1991) “Urban Space”. fifth impression translated by Gzechowski, Christine and Black, George. London, UK
  24. Landry, Charles (2000). “Urban Vitality: A New Source Of Urban Competitiveness”. Prince Claus Fund Journal. Archis issue. Urban Vitality/ Urban Heroes.