ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی کیفیت پیادهمداری براساس شاخصهای پیادهمداری در محلات قدیمی نمونه مورد مطالعه: محله میخچهگران گرگان
امروزه با رشد شتابان هوشمند شدن شهرها، به مهم ترین نیاز بشر یعنی آسایش و راحتی انسان در فضای شهری توجهی نشده است. خیابان یکی از عناصر فضای شهری است، بنابراین لازم است مدیریت شهری در راستای تسهیل و راحتی عابر پیاده اقدام نماید. زیرا پیاده مداری محله ارتباط معنی داری با مولفه های کالبدی- فضایی و ادراکی-زیستی دارد. از این رو این مطالعه با هدف ارزیابی کیفیت پیاده مداری محله میخچه گران گرگان با روش توصیفی-تحلیلی، استفاده از ۱۰۰ عدد پرسشنامه و تحلیل داده ها در محیط spss صورت گرفته است. یافته ها نشان می دهد که همبستگی بالایی بین شاخص های ادراکی-زیستی و کالبدی فضایی با پیاده مداری وجود دارد. نتایج نشان می دهد که ساکنین به تامین آسایش و راحتی بیشتر از تامین ایمنی و امنیت در محله توجه دارند و تامین زیبایی و تنوع برای ساکنان اهمیت بیشتری از انسجام اجتماعی و پایداری زیست محیطی دارد.
https://www.ei-journal.ir/article_135484_e77e4aff53c9f40347751420a357ea29.pdf
2021-01-20
17
1
10.22034/(jrupa-ei).2021.279399.1071
پیادهمداری
محله میخچهگران
شاخصهای پیادهمداری
محلات قدیمی
محدثه
اسمعیلی
esmaili.araborj@gmail.com
1
دانشجوی کارشناسی ارشدمعماری، دانشکده مهندسی معماری و شهرسازی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران،
LEAD_AUTHOR
اسلام
کرمی
islamkarami@shahroodut.ac.ir
2
استاد یارمعماری، دانشکده مهندسی معماری و شهرسازی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران،
AUTHOR
.1اصلانیفرد، فردین، شکور، علی و عبداله زاده فرد، علیرضا (۱۳۹۶). «راهکارهای تبدیل گذرهای شهری به پیادهراه در راستای ارتقای سرزندگی شهری مطالعه موردی: محور روگذر زندیه شیراز»، مطالعات محیطی هفت حصار، سال۶، شماره۲۱، پاییز، ۵۶-۴۳.
1
.2پندار، هادی و آقاجانی، هادی (۱۳۹۸). «امکانسنجی و طراحی شبکه پایدار پیاده در مراکز شهری با تاکید بر نگاه کاربران مطالعه موردی: مرکز شهر بابل»، معماری و شهر پایدار، سال ۷، شماره۲، پاییز و زمستان، ۱۹۸-۱۸۳.
2
.3لادن مقدم، علیرضا، کاغذلو، زهرا و اکبری، سعید (۱۳۹۹). «ارزیابی تاثیرات کیفیت منظر شهری در ارتقای پیادهمداری در فضاهای عمومی شهری مورد مطالعه: شهر رامیان»، پژوهش و برنامهریزی شهری، سال۱۱، پیاپی۴۰، بهار، ۱۰۶-۹۱.
3
.4خسروی، محمدباقر و باقرپیری، مریم (۱۳۹۷). «طراحی مبلمان شهری مناسب با رویکرد پیادهمداری مورد مطالعه: محله صادقیه تهران»، مطالعات مدیریت شهری، سال۱۰، شماره۳۳، بهار، ۷۰-۵۷.
4
.5بختیارنصرآبادی، آمنه، ریخته گران، فریناز و نوری، محمدجواد (۱۳۹۸). «اولویتبندی خیابانهای شهری جهت ایجاد محورهای پیادهمدار مورد مطالعه شهرگز»، هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، سال۲۴، شماره۲، تابستان، ۹۸-۸۷.
5
.6کربلاییحسینیغیاثوند، ابوالفضل و بهزادپور، محمد (۱۳۹۶). «ارایه مدل ساختاری به منظور بررسی روابط بین مولفههای موثر بر ارتقا تعاملات اجتماعی در خیابانهای پیادهمدار مطالعات موردی: خیابان امام و سپه قزوین»، آمایش محیط شماره ۴۴، ۱۲۶-۱۰۵.
6
.7پاکزاد، جهانشاه (۱۳۸۵). «راهنمای طراحی فضاهای شهری در ایران»، تهران: وزارت مسکن و شهرسازی، معاونت شهرسازی و معماری.
7
.8پوراحمد، احمد، مرادپور، نبی و حاتمینژاد، حسین (۱۳۹۷). «بررسی تاثیر ابعاد کالبدی –فضایی بر پیادهمداری در شهر تهران نمونه مورردی: محلات امیرآباد و دانشگاه تهران»، تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، سال ۱۸، شماره۵۱، زمستان، ۲۲-۱.
8
.9عباسزاده، شهاب و تمری، سودا (۱۳۹۱). «بررسی و تحلیل مولفههای تاثیرگذار بر بهبود کیفیات فضایی پیادهراه ها به منظور افزایش سطح تعاملات اجتماعی مطالعه موردی: محورهای تربیت و ولیعصر تبریز»، مطالعات شهری، سال۴، شماره۱، ۱۰۴-۹۵.
9
.10جهانگیر، صبا، صارمی، حمیدرضا و کلانتریخلیلآباد، حسین (۱۳۹۸). «امکانسنجی ارتقاء پیادهمداری با رویکرد سرزندگی در فضاهای شهری مطالعه موردی: طراحی خیابان امام خمینی (ره) سنندج»، شهر ایرانی اسلامی، سال نهم، شماره۳۵، بهار، ۶۵-۴۷.
10
.11فیضی، محمدجواد، رجبی، آزیتا و حسینی، یاسمن (۱۳۹۱). «بازشناخت جنبش پیادهمداری در پایداری فضاهای متراکم شهری»، مدیریت شهری، شماره ۳۰، زمستان، ۱۹۴-۱۷۹.
11
.12روستایی، شهریور و ناصری، رقیه (۱۳۹۸). «ارزیابی قابلیت پیادهمداری معابر تاریخی شهر مراغه»، پژوهشهای بومشناسی شهری، سال ۱۰، شماره۱ (پیاپی ۱۹)، بهار و تابستان، ۱۳۴-۱۲۳.
12
.13عبدالهی، علی اصغر، شرفی، حجت الله و سلیمانیدامنه، مجتبی (۱۳۹۸). «سنجش مطلوبیت پیادهمداری براساس مولفههای کیفی پیادهروی مطالعه موردی: مرکز تجاری شهر کرمان»، جغرافیا و برنامهریزی، سال۲۳، شماره۶۷، بهار، ۲۲۱-۱۹۷.
13
.14شیعه، اسمعیل و مشرفدهکردی، حسین (۱۳۹۷). «سنجش عملکرد فضاهای پشتیبان شبکه پیادهراهی در بافت مرکزی شهر کرد»، برنامهریزی فضایی (جغرافیا)، سال۸، شماره۴ (پیاپی۳۱)، زمستان، ۶۴-۴۷.
14
.15کریمیدهکردی، فروغ و عبدالهی، علیاصغر (۱۳۹۶). «ایجاد پیادهراه برای ارتقا نشاط و سرزندگی در فضاهای شهری نمونه موردی: خیابان ملت شهر کرد، حدفاصل میدان ۱۲محرم تا چهارراه بازار»، برنامهریزی فضایی(جغرافیا)،سال ۷، شماره ۱(پیاپی ۲۴)، بهار، ۹۶-۷۵.
15
۱۶. مناجاتی، صابر (۱۳۹۵). «تاریخ معماری استان گلستان»، گرگان: سازمان نظام مهندسی ساختمان استان گلستان.
16
Aghaabbasi, m., Moeinaddini, m., Zaly Shah, m. & Asadi-shekari, z. (2017). “a new assessment model to evaluate the microscale sidewalk design factors at neighborhood Levels”, Journal Transport & Health. 5: 97-112.
17
Zhang, Ye, Azzali, Simona, Janssen, Patrick, and Stouffs, Rudi. (2018).” Design for walkable neighbourhoods in Singapore using Form-based Codes”, 11th International Forum on Urbanism: reframing urban resilience implementation.
18
3.Verstaevel, N., Barthelemy, J., Forehead, H., Arshad, B. & Perez, P. (2019). “Assessing effects of mobility on air quality: The Liverpool Smart Pedestrian project”,World Conference on Transport Research.
19
Chang, D. Park, J. (2018). “Quantifying the Visual Experience of Three-Dimentional Built Environments”, Journal of Asian Archiecture and Building Engineering, 1 (17): 117-124.
20
5.Cowen, Robert (2005). “The Dictionary of Urbanism”, Streetwise Press Ltd, London.p.285.
21
Filingeri, V. ،Eason, K.،Waterson, P. Haslam, R. (2017). “Factors influencing experience in crowds,The participant perspective, Applied Ergonomics”, University of Derby (59): 431–441.
22
Gehl, J. (1987). “Life Between Building: Using Public Space New York”, Vand nor strand Reinhpld.
23
Hirwani, j. & Vaiya, s. (2020). “A Review of Walkable Neighborhoods and its Multifaceted Benefits”, Internatinol Journal of Innovative Science and Research Technology, 5(1).
24
Jacobs, J. (1961). “The Death and Life of Great American Cities, Random Houses”, New York, p26.
25
10.kim, s. Park,s. Seung lee,j. (2014). “Meso- or micro-scale? Environmental factors influencing pedestrian satisfaction”, Transportation Research Part D: Transport and Environment.Volume 30, July:10-20.
26
Middleton, J. (2018). “The Socialities of Everyday Urban Walking and the Right to the City, Urban Studies”, 55 (2):296-315.
27
Nosal, B. (2009). “Halton Region Health Department, Creating Walkable and Transit-Supportive Communities in Halton”, Oakville, Ontario.
28
Parajuli, A. Pojani, D. (2017). “Barriers to the Pedestrianization of City Centres: Perspectives from the Global North and the Global South”, Journal of Urban Design, 23 (1): 142-160.
29
Speiregen, P. (1960). “The Architecture of Towns and Cities”, The American Institute of Architecture, p72.
30
15. Zakaria, J. Ujang, N. (2014). “Comfort of Walking in The City Center of Kuala Lumpur”, Procedia – Social and Behavioral Science, 170:642-652.
31
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر عناصر بایوفیلیک در طراحی رودخانه های شهری با استفاده از مدل Sowt (نمونه موردی: رودخانه بالخلو شهر اردبیل)
هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر عناصر طراحانه بایوفیلیک در طراحی رودخانه های شهری است که با توجه به طبیعت و طبیعت گرایی و اصول بایوفیلیک طراحی می شود. بایوفیلیک، اتصال بیولوژیکی ذاتی انسان با طبیعت است که در فضای شهری شکل می گیرد و در صور مختلف فرم، عملکرد و معنا تجلی می یابد. با توجه به روش انجام پژوهش و در جهت دستیابی به هدف، سوال اصلی پژوهش اینگونه مطرح می شود؛ که چگونه می توان شهری را طراحی کرد که با آن نیازهای طبیعت گرایی انسان رفع گردد؟ برای رسیدن به پاسخ سوالات بستر طرح مورد بررسی قرار گرفته و با استفاده از ویژگی های فضای شهری رودخانه به بررسی عناصر بایوفیلیک و تاثیر آن در طراحی رودخانه های شهری پرداخته شده است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است که شناخت و تحلیل موضوع با استفاده از، مطالعات کتابخانه ای و میدانی جهت شناخت رودخانه بالخلو انجام می شود. نتایج بدست آمده در روند مطالعات حاکی از آن است که طراحی رودخانه های شهری به عنوان یک ظرفیت طبیعی قوی برای طراحی در شهرهاست و مصداق فضایی پاکیزه، ایمن، مفرح و با بازده اقتصادی مناسب می باشند.
https://www.ei-journal.ir/article_130980_6a8595bb3c5c9bd9a3b885136efc68fc.pdf
2021-01-20
18
35
10.22034/(jrupa-ei).2021.287781.1082
" رودخانه هــای شــهری"
" بایوفیلیک"
"رودخانه بالخلو"
"شهر اردبیل"
سویل
مجیدزاده
sevil.majidzadeh71@gmail.com
1
دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، طراحی شهری، آزاد اسلامی واحد ادبیل اردبیل، ایران
LEAD_AUTHOR
مریم
حافظی فر
hafezifar.maryam@gmail.com
2
استادیار گروه معماری، طراحی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل، اردبیل، ایران
AUTHOR
زیاری، کرامتاله، (۱۳۹۴)، برنامهریزی شهرهای جدید. تهران: انتشارات دانشگاه تهران، چاپ پانزدهم.
1
طوفان، سحر،(1385 )، بازشناسی نقش آب در حیاط خانه های سنتی ایران، باغ نظر، شماره ۶، ۷۲-۸۱.
2
فرزادبهتاش، محمدرضا؛ آقابابایی، محمدتقی؛ محمدامینی، مروارید (1399)، بررسی وضعیت روددره فرخزاد (قبل و بعد ساماندهی)، تهران: مرکز مطالعات و برنامهریزی شهری تهران، دانش شهر، 15(27 -31)
3
فیضی، محمدجواد، (1391)،«بازشناخت جنبش پیادهمداری در پایداری فضاهای متراکم شهری»، دو فصلنامه مدیریت شهری، شماره 30 .
4
کاشانی جو، خشایار، (1389)، پیاده راه ها از مبانی طراحی تا ویژگیهای کارکردی، تهران: انتشارات آذرخش.
5
متلاک، جان، آشنایی با طراحی محیط و منظر ،ت : معاونت آموزش و پژوهش سازمان پارکها و فضای سبز شهر تهران، تهران: سازمان پارکها و فضای سبز شهر تهران، ۱۳۸۸.
6
محمدخانی، ساناز، نظریه معماری بایوفیلیک ،(1391)، کنفرانس بین المللی مهندسی عمران، معماری، توسعه شهری پایدار.
7
مهدی نژاد، جمال الدین و همکاران، (1381)، طراحی معماری با تکیه بر تعامل زیبایی و عملکرد در طبیعت، نشریه هویت شهر، شماره دهم، سال ششم، صفحات ۵۹-۶۶ ۱۳۹۱ نایبی، فرشته، حیات در حیاط، حیاط در خانه های سنتی ایران (اصفهان، کاشان، تهران) نشر نزهت.
8
2- Bonine, Michael, Sustainable Desert Housing: From the Dwelling to the Desert Community. Sustainable Development of Desert Cornithiunities - A Regional Syrruposiurn. UNDP.IRAN, 2001.
9
3- Bonine, M.E, Desert Housing, (Ed: Golany, E), New York
10
4- Browning, Hon. AIA William & Et al. (2014), 14 patterns of biophilic design Improving Health And Well-Being In The Built environment, Terrapin Bright Green LLC, New York NY Washington DC. Deilmann, Harald etal, living in Cities, Karlkramervelag, Stuttgart, 1987.
11
5- Golkar, Koroush, Sustainable Urban Design Whit in Desert Fring Cities, Sustainable Development of Desert Corrirnurities - A Regional Syrrsposiurn.
12
6- Golkar, Koroush, Sustainable Urban Design Whit in Desert Fring Cities, Sustainable Development of Desert Corritmunities - A Regional Syrrsposiurn. UNDP.IRAN, 2001
13
7- Kellert, Stephen R. (2005). Building for Life, ISLANDPRESS, Washington
14
8- Kellert & Wilson( 1995), the Biophilia Hypothesis.
15
9- Kellert, Stephen R. (ed.) (1993). The Biophilia Hypothesis. Island Press.
16
10- Kellert, Stephen R. & [others). (2008), Biophilic Design: The theory, Science, and practice of Bringing Building Life. Hoboken, New Hersey: John Wiley & Sons, Inc.
17
11- Kellert, Stephen R. (2012). Birthed: people and nature in the Modern World. United States of America. Yale university Press
18
12- Lang, Jon, Creating Architectural Theory: The role of the Behavioral Sciences in Environmental Design. New York: Van Nostrand Reinhold, 1987.
19
13- Motalebi Esfidvajani, Ghasem, Pictures as Real Environments in Research, PP. 141-156, in M.A, 1996.
20
14- Minke G (2001) Inclined green roofs-ecological and economical advantages and passive heatingand coolingeffect. Plea 2001.
21
15- O, Ryan, Catherine & et al (2014), BIOPHILIC DESIGN PATTERNS Emerging Nature-Based Parameters for Health and Well-Being in the Built Environment, International Journal of Architectural Research, Volume 8, Issue 2, 62-76.
22
ORIGINAL_ARTICLE
سنجش کیفیت مبلمان شهری و نقش آن در توسعه گردشگری شهری (مورد مطالعه: دریاچه زریبار)
چکیده مبلمان شهری در ایجاد ارزش و جذابیت فضاهای گردشگری افزوده ، محلی برای حضور مردم و محلی برای تعاملات اجتماعی شهروندان ، نشاط ، رفاه ، آسایش ، تقویت جنبش های گردشگری ، توسعه اقتصادی و ایجاد شغل موثر است. هدف از این مطالعه کیفیت اجزای مبلمان شهری (کیفیت فضا ، قرارگیری صحیح مبلمان ، ایمنی ، زیبایی و ساختار ناهموار شهری) و تأثیر آن بر توسعه فضاهای گردشگری شهری است. روش کاربردی توصیفی- تحلیلی است. روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. روایی پرسشنامه با استفاده از نظرات خبرگان حوزه برنامه ریزی شهری و گردشگری و پایایی ابزار با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ تأیید شد. جامعه آماری شامل شهروندان و گردشگران منطقه بود ، تعداد نمونه بر اساس فرمول کوکران 280 نفر برآورد شد که با نمونه گیری تصادفی ساده در میان گردشگران ورودی به منطقه و شهروندان تکمیل شد. نتایج به دست آمده از آزمون تی یک نمونه نشان داد که کیفیت مبلمان شهری در دریاچه زریبار از نظر ابعاد کلی مبلمان شهری چندان مناسب نیست. نتایج آزمون رگرسیون چندگانه است (655/0) تغییرات وابسته است و مدل متغیر زیبایی مبلمان شهری با بیشترین ضریب استاندارد 843/0 در توضیح متغیر وابسته آن. سپس کیفیت فضا با ضریب 0/519 ، ساختار ناهموار شهری با ضریب 318/0 و جایگذاری صحیح مبلمان شهری با ضریب استاندارد 171/0 متغیرها هستند.
https://www.ei-journal.ir/article_130979_c05650d120bd5224c031c648ba325322.pdf
2021-01-20
36
48
10.22034/(jrupa-ei).2021.283661.1075
واژه گان کلیدی: مبلمان شهری
رضایت مندی
توسعه فضاهای گردشگری شهری
دریاچه زریبار
لقمان
فرشاد
loghman.farshad.73@gmail.com
1
دانشجوکارشناس ارشد جغرافیا برنامه ریزی گردشگری، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران ،ایران
LEAD_AUTHOR
ایوب
ذوقی
ayoubzoghi.saghez@gmail.com
2
دانشجو دکترا جغرافیا وبرنامه ریزی شهری،دانشکده جغرافیا، دانشگاه تبریز،ایران
AUTHOR
گونا
مهردانش
gonamehrdanesh@yahoo.com
3
کارشناس ارشد جغرافیا برنامه ریزی شهری (آمایش شهری) دانشگاه پیام نور، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی و تحلیل شاخص های شهر سالم با تاکید بر برنامه ریزی شهری (مطالعه موردی :شهرباغملک)
https://www.ei-journal.ir/article_118735_d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e.pdf
2021-01-20
10.22034/(jrupa-ei).2020.118735
برنامه ریزی شهری
شاخص
توسعه پایدار
شهر سالم
باغملک
محمد
پایگذار
mohamadpaygozar11@gmail.com
1
کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری،گروه جغرافیا، اداره آموزش و پرورش، باغملک، خوزستان،ایران
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
ارائه راهکار طراحی جهت جلوکیری از جرم و ناهنجاری های اجتماعی در مجتمع های مسکونی در منطقه قاسم آباد مشهد (نمونه موردی : مجتمع مسکونی حجاب و غدیر)
باظهور شهرنشینی در بسیاری از مناطق جهان، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، مشکلات زندگی شهری افزایش یافته است. این مشکلات شامل افزایش جرم در شهرها و ناامنی است. بسیاری از جامعه شناسان و برنامه ریزان شهری با نقش و تأثیر فیزیک شهری و طراحی فضاهای معماری در پیشگیری جرم موافق هستند و اصول و راهکارهای طراحی را پیشنهاد می دهند. این پژوهش با هدف بررسی میزان امنیت از نظر طراحی کالبدی در دو مجتمع مسکونی حجاب و غدیر در منطقه قاسم آباد مشهد قصد دارد برای جلوگیری از جرائم و ناهنجاری های اجتماعی در این دو مجتمع راهکارهای طراحی ارائه نماید. در این پژوهش از روش های توصیفی و تحلیلی استفاده شده است. به این منظور از شیوه پرسشنامه و مصاحبه استفاده شده است، که شامل 15 سوال در پرسشنامه و 4 سوال جهت مصاحبه می باشد که از طریق مطالعه کتابخانه ای و مقالات مرتبط و با استفاده از تئوری های مختلف جامعه شناسان، برنامه ریزان شهری و معماران طراحی شده است. در نهایت پاسخ این پرسشها بر اساس نمودار آلفا کرونباخ و نرم افزار spss جدول بندی کردیم و در اختیار نمونه آماری خود که در بخش جامعه آماری به تفضیل توضیح داده شده قرار دادیم تا از این طریق بتوانیم شاخصه ها را ارزش گذاری کنیم. بر اساس مفاهیم و نتایج به دست آمده به ارائه راهکارهای طراحی و طرح اصلاح شده برای مجتمع مسکونی حجاب خواهیم رسید که در انتهای پژوهش به آن خواهیم رسید. در نتیجه این مطالعات که اصول به عنوان یک تئوری مستقل پدید آمده و امروزه با عنوان CPTED مبتنی بر مکان، پیشگیری با استفاده از طراحی محیط زیست شناخته می شود. بنابراین، مفاهیم اساسی این رویکرد، از جمله قلمروبندی، نظارت طبیعی، کیفیت محیطی، کنترل دسترسی، و نقش آن در کاهش جرم، برای بیان مفاهیم اساسی CPTED گسترش یافته است.
https://www.ei-journal.ir/article_129899_d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e.pdf
2021-01-20
10.22034/(jrupa-ei).2021.245052.1036
راهکار طراحی
ناهنجاری های اجتماعی
جرم
قاسم آباد
CPTED
پونه سادات
قدمگاهی
pooneh_gh70@yahoo.com
1
موسسه آموزش عالی سلمان
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی نحوه گذران اوقات فراغت شهروندان شهر قزوین در دوران اپیدمی کرونا
امروزه توجه به نحوه گذران اوقاتفراغت در عصری که اپیدمی کرونا همه ابعاد زندگی جامع بشری را تحت تاثیر قرار داده است از جمله دغدغههای اصلی جامعهشناسان و کارشناسان حوزه شهری است. در پی شیوع این بیماری در جهان، افراد سبک جدیدی را، از زندگی در دوران قرنطینه برای در امان بودن از بیماری آغاز کردند. لذا هدف پژوهش حاضر شناخت و درک بهتر تغییرات سبک زندگی شهروندان در نحوه گذران اوقات فراغت و میزان تاثیرگذاری عوامل مختلف بر آن است. روش پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی، به لحاظ هدف، از نوع کاربردی و روش جمعآوری دادهها و اطلاعات به دو صورت کتابخانهای و میدانی است. در سطح توصیفی از جدولها، فراوانی و... برای توصیف دادهها و در سطح استنباطی برای متغیرهای مقایسهای از آزمون F استفاده شد. محدوده جغرافیایی پژوهش حاضر شهر قزوین می باشد. یافتهها نشان داد که با فراگیری ویروس کرونا نحوه گذران اوقات فراغت شهروندان کاملا دگرگون شد. 6/21 درصد از شهروندان در زمان اپیدمی کرونا محیط خارج از منزل را برای گذران اوغات فراغت خود انتخاب کردهاند که کاهش 7/47 درصدی را نسبت به دوران قبل از کرونا را نشان میدهد. نتایج نشان داد که بعد از به وجود آمدن شرایط اپیدمی کرونا برای زندگی شهروندان، فعالیتهای فراغتی بیتحرک تفریحی (رسانه ای) با جهش قابل توجهی با میانگین 58/21 ساعت در هفته رتبه 1 را به خود اختصاص داده است که نسبت به دوران قبل از کرونا افزایش بیش از دوبرابر را نشان میدهد همچنین نتایج آزمون F معناداری تفاوت به وجود آمده دردوران قبل و حین اپیدمی کرونا را تایید میکند.پیشنهاد میشود با توجه به محدودیتهای موجود داشتن برنامه روزانه و خلاقیت برای بهره گیری بهترین حالت از اوقات فراغت در زمان اپیدمی کرونا میتواند ضمن افزایش شادی و سرگرمی اعضای خانواده در بروز مشکلات ناشی از این انزوا اجتماعی همچون افسردگی، و اضطراب موثر باشد.
https://www.ei-journal.ir/article_135486_d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e.pdf
2021-01-20
10.22034/(jrupa-ei).2021.274593.1066
اوقات فراغات
نحوه گذران
اپیدمی کرونا
قزوین
نوید
سعیدی رضوانی
navidsaeidirezvani@yahoo.com
1
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین
LEAD_AUTHOR
سید محمد
علمی
s.m.elmi58@gmail.com
2
دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشگاه آزاد آمل، ایران
AUTHOR