@article { author = {Sayad, Nima and saeidi rezvani, navid}, title = {Charrette a way to participate in urban design}, journal = {Journal of Urban Development and Architecture - Environment Identity ( JUDA-EI)}, volume = {1}, number = {3}, pages = {16-1}, year = {2020}, publisher = {Dr.Parviz Akbari ISSN:2716-9782}, issn = {9782-2716}, eissn = {9782-2716}, doi = {10.22034/(jrupa-ei).2020.107525}, abstract = {Various categories have been presented to examine the extent of popular participation. The most important of these are the categories of Miguel, Einstein, Davidson, and Drieskel. Sharte also realizes popular participation as an effective way. In this way, people participate in decision making, creation and implementation of a plan and oversee it over a specified and targeted timeframe. The perspective of the project is formulated with the views of stakeholders, which is itself a way of researching and gathering information. The present research is a documentary one, in which the opinions of experts have been used with the help of interviews. At first, some theories of participatory planning have been scrutinized and it has been found that the charter makes a real contribution. Then the concept of charting, its features and stages, and a successful example are discussed. Obstacles have been identified in order to assess the feasibility of implementation of the map in Iran. What can be concluded from this research is that the realization of ranching is not impossible in Iran, but it requires a proper platform. Therefore, at the end, the necessary solutions for laying the implementation of the chart have been discussed.}, keywords = {charrette.participation,participatory urbanism,Charrette Feasibility}, title_fa = {شارت ، روشی برای مشارکت در طراحی شهری}, abstract_fa = {امروزه گسترش دامنه فعالیت‌ها به واسطه ساخت‌و‌سازهای سرسام‌آور در شهرها، موجب بروز مشکلات ترافیکی در معابر نظیر تراکم ترافیک و کُندی جریان عادی عبور و مرور وسایل نقلیه،کاهش شدید فضای پارکینگ، افزایش استفاده از سوخت‌های فسیلی،بروز تصادفات و کاهش میزان امنیت عابران،افزایش آلودگی‌های زیست محیطی و مشکلات اجتماعی چون کاهش سرزندگی در افراد و مسائلی از این دست می‌شود. مراکز شهری به دلیل تمرکز فعالیت‌ها و تجمع افراد، همواره به عنوان یکی از مهم‌ترین گره‌های ترافیکی در سطح شهرها نمایان می‌شوند. نظریه‌پردازان شهری ضمن ارائه تکنیک‌های متعدد در راستای توسعه انسان‌محورشهرها،اشاره‌ای مستقیم به احداث پیاده‌راه‌ها و تأثیرات مثبت این‌گونه فضاها بر رونق سرزندگی اجتماعی و افزایش رضایتمندی شهروندان داشته و آن را به عنوان یکی از مهم‌ترین راهکارهای کاهش حجم ترافیک وسایل نقلیه در  معابر معرفی می‌کنند.در فضای مشترک علاوه بر مرتفع کردن اولویت نخست نظریه‌پردازان شهری که همان انسان‌محور کردن فضاهای شهری می‌باشد، به نیازهای وابسته به حضور خودروها نیز توجه شده و همین امر موجب رضایت خیل عظیمی از ذینفعان فضاهای شهری به همراه داشته است.در فضای مشترک سعی برآن شده که علاوه بر حضور کامل افراد پیاده، وسایل نقلیه به‌صورت کنترل شده و با حجم محدود در فضای شهری حضور یابنددر این مقاله با استفاده از روش‌های توصیفی و تحلیل اطلاعات موجود در منابع موردنظر،معیارهای طراحی شهری فضاهای مشترک در مراکز شهرها استخراج و ارائه شد .در همین راستا و بر پایه معیارهای به دست آمده متون نظری و تجربیات جهانی متعدد ،راهکارها و ضوابط طراحی برای اجرای این ایده در مناطق مرکزی شهری(نمونه مورد مطالعه: خیابان خیام قزوین) در قالب یک چارچوب به صورت جدول ارائه شد.}, keywords_fa = {شارت,مشارکت,شهرسازی مشارکتی,امکان سنجی شارت}, url = {https://www.ei-journal.ir/article_107525.html}, eprint = {https://www.ei-journal.ir/article_107525_b55f021b0dd4f8c09c5573a8252e7372.pdf} }